Om zes uur ’s ochtends staan we op het observatiedeck van de ecolodge, voor een grote gele bol. Vanaf hier heb je een 360-graden-uitzicht over de omliggende jungle, in de verte zie je Panama-Stad. Na een vierdaagse oversteek van Colombia naar Panama – weliswaar met regelmatige tussenstops op piepkleine, onbewoonde palmeilanden – kom ik uitpuffen in de jungle van Panama. Voor het eerst in dagen stap ik weer onder een warme douche. En vanavond slaap ik in een zacht, schoon bed – in plaats van in een hangmat.

De geluiden van de jungle dringen mijn kamer binnen. Luiaards liggen te slapen in de hoge bomen rond de ecolodge, terwijl de roodnektamarins – schattige aapjes met een boos gezichtje – van tak naar tak springen. Ik ben aangekomen in de Canopy Tower: een voormalige militaire toren op de top van een berg vol dichtbegroeide jungle, in Panama.

Ecolodge in het Soberania National Park

Vogelaars vanuit de hele wereld komen naar deze ecolodge in het Soberania National Park: een toegankelijk, maar ongelofelijk rijk natuurgebied, op slechts 25 minuten rijden van Panama-Stad. Hier word je wakker op het gezang – of eerder gebrul – van de mantelbrulapen, waarna je in de vroege morgen direct omhoog gaat naar het observatiedeck. Daar staat hete koffie voor je klaar en staat iedereen met telescopen en verrekijkers in de aanslag: het licht is nu op haar mooist en de vogels het actiefst. Je bent slechts enkele meters verwijderd van het bladerdak van het regenwoud en spot op ooghoogte ontelbaar veel vogels, zoals toekans, tangaren, honingzuigers en haviken.

Maar naast dat het hotel zelf uitzonderlijk ideaal ligt om vogels te spotten, is er nog een andere reden voor vogelaars om af te reizen naar dit gebied: de Pipeline Road! Volgens de Canadese biologe Jenn Sinasac, die haar leven in Canada heeft verruild voor een bestaan in de Canopy Tower, is deze wereldberoemde weg het ‘mekka van Midden-Amerika voor vogelaars’: er zijn al meer dan 500 vogelsoorten gespot in de bossen, moerrassen en beekjes langs de Pipeline Road!

Dieren spotten langs de Pipeline Road

Ik ga zelf op pad met tourguide Michael, die met zijn getrainde oog elke beweging in de boomtoppen waarneemt. Van slapende brulapen en luierende luiaards tot aan zwartkeelspechten, zwavelborsttoekans en talloze trogons. Maar ook: alligators, neusberen en kapucijnapen. Wat een plek!

’s Avonds, weer terug in de Canopy Tower, is het tijd om samen met de andere vogelaars rond de tafel te gaan en de vogelboeken erop na te slaan. De setting is gezellig en romantisch: in de verte zie je de lichtjes van het Panamakanaal. De toren, die in 1965 is gebouwd door de Amerikaanse luchtmacht, diende als surveillancetoren over het kanaal.

Terwijl ik vogels aankruis in mijn logboek, vertelt biologe Jenn het verhaal achter de Canopy Tower: ‘Toen Amerika in de late negentiger jaren vertrok uit Panama, werd de toren ongebruikt achtergelaten. In 1996 stuitte Raul, de eigenaar, op het verlaten bouwwerk tijdens zijn zoektocht naar een terrein voor een ecologde. Na een aantal jaar constructie en een contract met Panamese overheid, opent de lodge in 1999 zijn deuren, om direct vogelliefhebbers aan te trekken vanuit de hele wereld.’ En dat begrijp ik meteen…

Deze blog werd gepubliceerd op de website van National Geographic. Lees hier verder over de Canopy Tower >